uygun adım yürümeyi br türlü beceremediği için yemin törenine katılamayacağı söylenen evli ve çocuklu adamın,
"ben aileme şimdi ne derim" diye hüngür hüngür ağlaması üzerine,
takım arkadaşları olan bizlerin adama kefil olarak , biz ona öğretiriz komutanım demiş, adama geceleri ve sabah çok erken talim ettirip, tören geçisinde en iyi yürüyenlerin arasına katarak adamı çocuk gibi sevindirmiştik.
