aslında özgüvensizliktir. hayatın bi tarafından feci sille yiyen bu tür kadınlar bunu örtmek için kendilerini övüp yüceltmeye başlarlar. hani birşeyi kırk kez söylersen olur hesabı. kırk kez ben tanrıçayım dese tanrıça olacak sanki. oysa çoğu başta erkeklerden ve badişlerinden boynuzu, kazığı, çelmeyi yemiş, ikide bir kullanılan, örselenen, yeri öpen tiplerdir. feleğin sillesini yemek ayıp değil. hepimiz insanız. olur öyle şeyler. kötü olan bunu uydurmatif özgüven numaralarıyla örtmeye çalışmak. hadi sende hiç kafa yok, kendine tanrıçaayaaım diye yurtturuyon, başkalarını aptal mı sanıyon?
