--spoiler--
biliyor musun, her tarafım kanıyor acılar içindeyim çürüyorum. onların istediği gibi bir adam olmak istiyorum ama beceremiyorum. dostlarıma, akrabalarıma, patronuma, karıma, çocuklarıma üzgünüm diyorum sizin istediğiniz gibi bi adam olamadığım için özür dilerim diyorum. duymuyorlar. acılarımı, kederlerimi, sıkıntılarımı anlatıyorum dinlemiyorlar. ben, ben bana yardım edin diyorum kaçıyorlar. gelin biraz konuşalım diyorum masayı terk ediyorlar. ölüyorum ben diyorum ne zaman öleceksin diye soruyorlar. lütfen bana söyler misin ne oldu, bize ne oldu? eskiden böyle değildi. şimdi ne oldu? neden insanların artık bir takım duygulara ve düşüncelere prim verecek zamanları yok? neden bu kadar hızla koşuyorlar? neden bir an bile olsa durup hayatın, insanın, evrenin anlamı üzerine düşünmüyorlar? ben acılarımı, sıkıntılarımı, kederlerimi onlara anlatırken neden beni dinlemiyorlar? benim bütün bu düşlerim, arzularım, hayata dair imdat çığlığım onlara neden sahte geliyor, sahici gelmiyor, samimi gelmiyor, neden, neden, neden söyle bana, neden? nolur bana yardım et. yardım et bana. lütfen, lütfen. neden beni bu halimle kabul edip aralarına almıyorlar. neden beni sevmeleri için sürekli inanmadığım halde onların ilgisini çekip, onlarla konuşmak zorundayım he neden egom olmak zorunda? neden onların arasında bencil olmak durumundayım? neden var olabilmek için rekabet etmek zorundayım he? lütfen, lütfen bana yardım et. bana hayatta yaşamanın sırrını söyle. bak biliyorsan eğer bana o yolu göster lütfen. çünkü ben artık yalnız yaşamak istemiyorum. bana hayatta yaşayabilmem için güç ver. neden ben hayatta yaşamayı beceremiyorum? lütfen bana yardım et, lütfen, lütfen.
--spoiler--
