Bunlara ne oldu bilmiyorum ama kaybettilerse kola meşrubat satmak ruhumuza ve ilkelerimize aykırı diye inleye inleye kapanmış olabilirler.
Arkadaş grupları homojen değildir; kimi kahve kimi çay kimi fanta içmek ister. Kahve isteyen der ki: Şunun kahvesi iyi. Tamam der diğerleri, oraya gidilir. Fanta veya çay içen adam içim sorun yoktur. Fanta aynı fantadır. Yeter ki arkadaşın gönlü olsun denilir ve oturulur. Sonra menü gelir: Kuru karı bir kahve menüsü. Kibarca sorarsınız: Garson atomu parçalarcasına meşrubat satışı ruhumuza aykırı der. Siz de o zaman biz sizi ruhlarla baş başa bırakalım der ve çıkar gidersiniz, arkanızdan ruh gibi bakarlar.
Bilmiyorum hala varlar mı, belki politikalarını değiştirmişlerdir ama üç kez kalktığımızı ve simit sarayına geçtiğimizi hatırlıyorum. En azından yerli sermayeye katkı yaptık.*
