Sorunun gençlerde değil onlara örnek olan yada yetiştiren ebebeyinlerin olduğunu kabullenmemiz gerekmektedir. Sonuç olarak siz ağıcı nereye, nasıl dikip, yetiştirdiyseniz ona göre meyve alır ve gölgesinde dinlenirsiniz. Fakat şu anda çocuk yetiştirme adına çok doğru biline yanlışlar yapılıyor.
Silah kullanmayı bilmeyen birine silah verirseniz ya kendisine yada başkasına zarar verecektir. Fakat şu anda durum tam onu gösteriyor. Çocuklarıyla arkadaş olmaya çalışan ebebyinlerden ortalık geçilmiyor. Fakat Şu anda ismini hatırlayamadığım bir çocuk gelişimcinin bir yazısı okadar hoşuma gitmişti ki " Çocuklarımızın yeterince arkadaşı var onların sevgiye ve yol gösterecek büyüklere ihtiyacı var onun için çocuklarınıza örnek olacak bireyler olmalıyız." diyordu. işte sorun buradan kaynaklı.
Çocuk bilgiye aç bir şekilde ortada dolanıyor. Biz arkadaş olacağız diye sınırsız yetki, Güven, vb şeylerin önünü açıyoruz. Zaten ellerinde doğru yanlı ayırt etmeden bilgiye ulaştıkları bir cihaz. Öz güven vereceğiz diye fazla şımartmalarımız. Böylece ortada hiç bir şey bilmeden yada bir şeyler bildiğini zanneden bencil ve ben ne yaparsam doğrudur zihniyetinde garip mutandlar yetiştiriyoruz. Sonrada oturup bu sorundan şikayet ediyoruz. Klasik ama bir gerçek herkes evinin önünü süpürse inanın temizlik personeline ihtiyaç olmadığı gibi oradaki insanları farklı verimli işlerde kullanabiliriz.
