1 haftadır boğazımda düğüm var, acıyor, kafam yerinde değil, parçam eksik, nefes almakta bile zorlanıyorum, sürekli uyumak istiyorum ama gece olunca uyuyamıyorum, içim acıyor. Gün içinde kaçıyorum birçok şeyden, iş gereği toplantılara girip çıkıyorum ama yalandan. Kafamın yerinde olmadığı o kadar belli ki son 2 gündür zaten toplantılara da çağırmıyorlar... yorgunum. Ama daha çok yorulmak istiyorum ki bir yerde bayılıp kalayım, bir şekilde uyumalıyım ya da yemek yemeliyim ama hiçbiri gelmiyor içimden. Az kaldı biliyorum, sabretmeliyim biliyorum, dayanmam gerek biliyorum ama olmuyor. En zoru da anlatamıyorum. Birisini gerçekten özlediğinde özledim diyemiyormuş insan. Bunu da anladım. Diyemiyorsun. için acıyor ama söyleyemiyorsun. Söylesen değişecek bir durum yok ortada, bu daha büyük acı...
Demem o ki Çok zor. Allah kimseyi sevdiklerinden ayırmasın.