Ya çok düzgün, karakterli insandır, etraftaki insanları kendisi sevmez yüz vermez bu yüzden etraftakiler bu kişiyi dışlar. Yada bir/birçok yanlışı vardır, kolpanın tekidir insanlar onunla takılmak istemez. 1.si daha yüksek ihtimalli durumdur, hatta sözlükte bile vardır. Bunca gerizekalının olduğu gezegende aklı olan kişi, boş insanlara zerre kadar değer vermez e haliylede sevilmez, dışlanabilir.
Kafaya takmaya bile değmez. Rönesans filozofu Bruno'nun dediği gibi en önemli şey yanlızken bile huzurlu ve mutlu olabilme becerisidir.
