sadık şendil tarafından yazılmış, türk tiyatrosunun kültlerinden ve en çok sahnelenen oyunlarından biri yedi kocalı hürmüz. dönemin zor şartları içinde dul kalan hürmüz oyunun ilk dakikalarında, neden böyle bir şey yaptığını 'haftada 500 akçe getirecek bir koca bulamayınca ben de 100 akçe getirecek 5 koca buldum ve hesabı denkleştirdim' diye açıklar ve sonrasındaki birkaç replik ile de ileride durumun daha da vahimleşeceğini ve diğer kadınların hallerine acıdığını belirtir. aslına bakılırsa yedi kocalı hürmüz, salt bir güldürü değil aynı zamanda altmetninde pekçok eleştiri ve mesajı da içeren bir eserdir. sadık şendil'in hemen her eserinde de böyle mesajlar vardır. yani gerek bu mecrada gerek günlük hayatta dillere dolanan ve hürmüz'ü sadece kaşar olarak niteleyen, yüzeysel yorumlar yapan bireylerin kimi sanat eserlerini izlerken sadece izlememeleri ve 'acaba bu oyun(veya herhangi başka bir sanat eseri) niçin yazılmış? bize vermek istediği bir mesaj olsa gerek, ne anlatmak istiyor?' sorularını sormaları, üzerine düşünmeleri gerekir. ancak bu şekilde kendi sanat bilgimizi ve ülkemizin sanattaki yerini yükseltebiliriz.
dipnot: bunu da eklemeden geçemedim, oyunda canlandırdığım hallaç rüstem efendi'nin yeri de bende hep ayrı olacaktır swh
