bir sinema dergisinde okuduğuma göre kardeşi ethan coen'le çektiği fargo'da gökyüzü ve karlı yeryüzünün kesişitiği ufuk çizgisi o kadar belirsizmiş, sanki o kadar kesişmiyolar gibiymiş ki, seyirci daimi bir sonsuzluk hissine kapılıyormuş. baktım ben de kapılmışım.
