her karne alışında babadan bisiklet istemek, nitekim trafik canavarı ve istanbul sokakları gerçeği yüzünden bunun hep hayal olarak kalmasıdır. çocukça hırçınlıkla aileye sayılır sövülür. bunun akabinde televizyonda açlıktan ölen afrikalı çocuğu örnek gösterir baban. "en azından karnın tok" diyerek. böylece susarsın.
türkiye'de çocuk olmak pek çok çocuktan daha şanslı, pek çoğundansa şansız olarak ortalama bir hayat sürmek demektir. sahip olduklarının değerini anlayarak, olamadıkların için kendini parçalamayarak büyürsün.