sonucu ancak aynı sayıda kadın ve erkeğe aynı şartlarda satranç öğretilip, aynı zamanlarda çalışmaları sağlanınca
belli olabilecek geçici gerçek. sebebi, zenci klasik müzik bestecisi olmamasıyla aynıdır.
nasıl ki klasik müzik viyana ve çevresinde doğarken, gelişirken zenciler afrika'da shaka önderliğinde savaşıyorsa,
klasik müzik hayranı salon beyefendilerince sömürülüyorsa, köle gemilerinde yeni dünyaya istiflenmişse,
kadınlar da satrançla erkekten sonra ve onlar kadar yaygın tanışmamışlardır. adalet yok, tesis yok azizim.
gariplerimin kaçı satrança merak sardı, desteklendi, saatlerce antrenman yaptı da
satrançtan ekmek yiyen erkeklere rakip olsun.
satrancın zekayı ıspatlama ve beğendirme, seçilebilmedeki erkeksiliği de unutulmamalı. sonuçta bir savaş sanatıdır ve doğada ispat erkeğin üzerine vazifedir. sonraki oyunu sevip bırakamama konu dışı.
kadının bu tür kendini ispata ihtiyacı yoktur. seçendir. ama yönlendirilmişse bu işin de altından kalkar.
satranç yaşta, cinsiyette değil baştadır.
12 yaşındaki kız çocuğu, 40 yaşında ''ben erkeem'' diye gerinen horozun şahını eline verebilir.
