öğretmenden dayak yememe hatırası da vardır. Sekizinci sınıftayken bizim bir türkçe hocası vardı, kadının osmanlı tokatçısı diye bir lakabı vardı. nasıl tokatladığını bildiğimiz için de öğrenciler ürkerdi bu kadından. neyse bir gün sınıfa girip "verdiğim ödevi defterinizde açın, kontrol edeceğim" dedi. o an ben buz kesildim, çünkü o ödevi her nasılsa yapmayı unutmuştum. Sınıfın en çalışkanlarından biri olarak böyle bir kadından tokat yemek ciddi prestij kaybı olacaktı benim için. Sıra arkadaşım da unutmuş ve benim de yapmadığımı görünce bana bakıp "b.ku yedik oğlum" demişti. defteri kontrolü de sınıfın öteki tarafından başlayınca ben panik halinde izin bile almadan önümdeki kızın defterini -sohbetim iyiydi o kızla- aldım ve son sürat ödevini deftere geçirmeye başladım; beni yavaşlatmasın diye kırmızı kalem de kullanmadım. yanımdaki arkadaş "boşuna uğraşma, hayatta o iki sayfayı yetiştiremezsin sen hoca bize gelene kadar; tokadı yedik oğlum, kabullen" dedi ama ben gene de vazgeçmedim. önümdeki kız da bana başkı yapıyor ve ikide bir "ver şu defterimi hoca gelmeden" diye söylenip duruyordu. panikle o kadar hızlı yazmıştım ki yanımdaki arkadaş bir süre sonra hayretle "sen yırtacaksın galiba tokattan" demeye başladı. sıra bize doğru geliyordu ve tam iki sıra kala cidden bitirdim yazıyı ve defteri artık benden ısrarla isteyen önümdeki kıza verdim. kontrol sırası bize geldiğinde yanımdaki arkadaşa hoca sert bir şekilde "çık tahtaya" dedi. benim yazdıklarıma da şöyle bir baktı, "niye kırmızı kalem kullanmadın hiç" diye sordu. "hocam kırmızı kalemimi kaybetmiştim, ondan yazamadım" dedim. "sana da tokat lazım bu gidişle, kırmızı kalemle tekrardan geç o başlıkları" dedi ve devam etti. sonra tahtaya çıkardıklarına başladı vurmaya söylenerek "niye yapmıyorsun ödevini ha, tembeller sizi, sorumsuz haylazlar" diyerek. sınıf şap-şap, pat-pat sesleriyle inledi o anlarda. neyse yanımdaki arkadaş bir süre sonra tokattan kırmızılaşmış yanaklarla oturdu ve morali bozuk şekilde "cidden tokattan yırttın ya inanamıyorum sana, iki eliyle de art arda vuruyor o.pu" dedi.
neyse okulun son günlerine doğru o hoca derslere gelmemeye başladı. duyduk ki hastanelik bir durumu olup sağlık raporu almış. sonradan kulağımıza gelen bilgilere göre bir arkadaş kendisini dışarıda yüzü alnı mosmor bir halde görmüş. bu durumun nedeni de söylenene göre kocasıymış, kocasından fena dayak yemiş. işte bu bilgi hızla sınıfa yayılmıştı ve bunu duyan sınıfın en feminist kızı bile "ohh içimin yağları eridi; iyi olmuş, kocasının ellerine sağlık " falan demişti. *
yıllar sonra üniversiteyken yanımdaki o sıra arkadaşını görmüştüm yolda. vakti de olunca bir yerde oturduk, sohbet ettik hatta eskilerden. arkadaş o osmanlı tokatçısı hocayı ve o tokat olayını hiç unutamamış, bana "hala inanamıyorum o yazıyı nasıl yetiştirmeyi becerdin" diye söylüyordu. ardından "psikopattı lan o karı, ne biçim tokatlıyordu ya adamı, kocasından da amma dayak yemişti okul sonunda hatırlıyor musun, ahımız çıkmıştı oğlum bu karıya, ah cep telefonları, internet o yıllarda olsaydı kayıt edip nete koyardım o tokat merasimlerini, rezil ederdim onu" deyip duruyordu. *
