ismet özel'in ne demek istediğini anlayamamış yüzeysel insanların veryansın sözü. kendisinin fikri/ şiir içerikli kitaplarını okudum. katıldığı programları da izledim. ama okuduğum ve gördüğüm kadarıyla seninle tamamen farklı konuşuyordu. ismet özel'i de, şiirlerini de çok severim ama özel'in türk ırkı ve dili hakkında bu derece cesur ve aynı zamanda küstahça yorumlar yapması artık bıkkınlık vermeye başladı. ne tarih ne türk dili eğitimi almış birisi. şair olması, onun türk tarihi ve türk dili hakkında ahkam kesip, doğrusu budur diye dayatmasını gerektirmiyor...
diğer diller gibi türkçe'de dinamik bir süreci kapsıyor ve temellerini ural-altay dil grubundan, esasen de kapsamlı olarak kök türkçe'den alıyor. ve bu dilin de her dil de olduğu gibi birçok kavram işaretleme metodları var. eğer türkçe diye bir dil yoksa, niçin türkçe'nin ve kök türkçe'nin binbir tane gramer kuralı ve binbir tane var? bu dil taaaa niye altay çağında ortaya çıkmış? türkçe diye konuştuğumuz dilin, çin-arap-fars karışımı ortaya çıkmış bir şey olduğunu, bu dilin türkçe olmadığını iddia ediyorsanız şayet yanılıyorsunuz. her dil farklı kültürlerden kelime alır, bunun ne siyasi ne sosyal sınırları vardır. mesela, bugün dünyaya en çok kelime veren dil, ingilizce. bunu da ödünçleme metoduyla yapıyor. ödünçleme kısaca bir dilin başka dilde söz varlığı olmasına deniliyor. ve bir kavram evrenselse dil için zenginliktir. bu diğer dillerden aldığımız kelimeler için de geçerli. biz bugün o kelimeleri başkasından alıp dilimize geçirdiysek bu dilimiz için bir ayıp değildir. aksine bir zenginliktir. bundan, her dil gibi zamanında ingilizce de nasibini almıştır, bunu 1. dünya savaşında başka kültürlerle etkileşime girerek yapmış, binlerce kelimeyi dil bünyesine eklemiştir.
ama anlaşılan bu durumdan daha türk tarihi ve türk dil bilgisine dair kitap okumamış adamlar, utanıp sıkılmadan boş atıp boş tutuyorlar.
dil, tıpkı soyut cebir gibi verili içerikten soyutlanmış gramer çalışılarak öğrenilmez; içerik ve grameri birlikte işleyen yapısal yol, kişinin ana dilini öğrenirken sergilediği doğal öğrenim biçimine çok yakın bir yöntemdir.
bu arkadaşlara muharrem ergin'in, jean deny'in, osman mert'in kitaplarını ve kaynaklarını önerebilirim. bir de bu kaynaklardan baksınlar bakalım, türkçe diye bir dil varmış mı?
tarih konusuna değinmiyorum. bugün ve geçmişe uzanan her şey ortada.. zaten dili olmayan toplumun tarihi de olmaz.
