bu ülke hiçbir dönem gül bahçesi değildi. 90'larda da insan hakları ihlalleri, demokrasi ayıpları, yolsuzluk, yoksulluk vardı. yalnız her şeye rağmen insanlar ortak acılarda, mutluluklarda biraraya gelebiliyordu. ülkede yazıp çizmeye çalışan gazeteci, mizahçı kendini bugüne göre daha özgür hissediyordu. eleştirmenin karşılığı vatan hainliği, fetöcülük değildi. şimdi insanlar birbirinden nefret ediyor ve korkuyor. bilinen bulvarlar, sokaklar her yer daha durgun. sanki her yer, her şey ruhunu yitirdi.
