damla. adini soylemeyi seviyorum. adini duymak bile heyecanlandiriyor beni.
yalniz mutsuzum cok mutsuz. ve damla da her insanoglu gibi uzak tutmak istedi beni kendinden, mutsuz bir insani kim tutmak ister ki cevresinde. kim ister biliyor musunuz, sizi yalniz ve yalnizca varolusunuzdan dolayi seven kisiler, mesela anne ve babaniz.
ama bazen sevmek yetmiyor, hakikaten yetmiyor. kimsenin elinde olmayan sebepler vardir bazen, sadece oyle olmasi gerekir. ve bunu ne sevgi degistirir, ne de baska bir sey. sanirim kader bu. bazi insanlar bazi seylere maruz kalmalidir.
komurler yakilmali, meyveler koparilmali, acilar cekilmelidir, bu doganin kuralidir.
