Başka bir rengim ben, bu dünyada doğmuşum ama, kendime ait bir dünyam daha var. Başkalarınınkine benzemez.Yani ben hayat arkadaşlarımı, yarenlerimi, aşığımı kendime benzeyen bedenlerden seçerim. Size göre bu korkunç bir şey olabilir ama inanın o kadar küçük bir detayki aslında baktığımız zaman hepimiz aynı hayatı yaşıyoruz. Sıkıntılarımız, sevinçlerimiz, üzüntülerimiz, aşkımız, muhabetimiz. Dünyada, insanlar hep başka biri olmamı istedi benden. Onlar benden kendileri gibi olmamı istedikçe, ben ellerim ceplerimde kırlık yollarda ıslık çalmak istedim. Onlar benden değişmemi istedikçe, bense yaz yağmuru olup ferahlatmak istedim ortalığı. Onlar gerçekleri duymak istemedikçe ben inadına taşları yontup gerçekleri suretlere benzettim. Sesler, sözcükler koydum üstüne.Ben onlara “hey gözlerime bakın ” dedikce, onlar benim başka yerlerime baktılar. Sonra da işte, gerçeği öğrenince kendi dünyalarından kovdular beni.
