"Dünya atlıların hışmına uğramış gibi toz ve duman ortalık putlarla dolu ibrahim yorgun düşmüş olmalı ve bu açıdan bakınca Yakup kör olmakta son derece haklı , Yusuf doğuran bir kuyum yok Davudi bir sesim yok Zebur söylemek için isa’nın yakışıklı alnından kilise duvarlarına çakılan grotesk bir çarmıh kaldı geriye ve onca hikmetinden Musa’nın kekemelik, israil’e… Musa kekelerken oysa söze şarkılar bahşeden bir sesi vardı bunlar kekelerken havada kurşun sesleri ve çocuk çığlıkları… demem o ki Zülfikar’a davranan elin eksikliği hissediliyor dünyada " *
