en yakınım -annem- dahil farklı farklı kadınlarda tedavi aşamasına şahit olduğum, erken teşhis edildiğinde korkulacak bir şey olmadığını da adım gibi bilmeme rağmen deli gibi korktuğum illet.
takıntılı derecede kendimi kontrol edip, elime gelen her türlü dokuda "yoksa??!!!" diyorum. sonra derin bir nefes alıp kendi kendimi sakinleştiriyorum.
