laveyan saçmalıklarını okuyan soluğu burada alıyor arkadaş. şeytan kavramını bir sembol olarak addeden ateistik satanizm ya da deistik satanizm zırvalıkları, spiritüel/gnostik satanizmin özgünlüğünü/eskiliğini bilmeden köhne semitik inanışların yaması olarak göstermekten, ortam pozculuğundan, şekilcilikten ve bilakis başlı başına cahillikten başka bir şey değildir. eğer michael william ford, frater nemidial gibi temple of the black light'a mensup yazarların eserlerini incelerseniz satanizm'in semavi dinlerden önce yeryüzünde vücüt bulduğunu idrak edebilirsiniz. yani şeytan kavramı bu salakların bahsettiği gibi sonradan çıkma antisel bir unsur değil; tam aksine başlı başına bir tanrı, bir sonsuz güç figüründedir. hatta yahudilikteki yaşamın şifresi olarak tanımlanan sefirot, ilk kez babil satanizm'inde görülen qliphoth şematiğinden türemiştir.
her uygulamada olmamakla beraberinde satanizm'de bal gibi de insan adağı vardır. ritüellerde ise toplu terapi falan değil tam aksine majisyenlerin evokasyon ya da invokasyonlarla kan ter içerisinde kaldığı, telkinlerin yakarış ve yalvarışlarla tekrarlandığı bir tiyatral seremoni söz konusudur. her ayinde katılımcılar ve nazırların görevleri bellidir. materyaller ve adaklar önceden hazırlanmıştır. işin sadece sunumu, çağrımı ve davete icabet edilip edilmeyeceği (evoke, invoke, pose durumları) kalmıştır. ayrıca satanizmi/şeytanı temsil eden bir kilise ya da mabet yoktur. yalnızca belli başlı isimleşmiş tarikatların kendilerine özgü bir toplanma yeri vardır.
