dünya bir sevgi bahçesiymiş gibi sadece türkiye mi sevgisiz ve nefret dolu?refahın olmadığı her yer nefret doludur.bir lokmaya bin ağzın açıldığı yerde nasıl düşmanlık doğmaz.sevgisizlik de sadece sosyolojik nedenlere bağlanamaz.dünya barışı bir ihtimaldir,insanların kardeşliği ise saçmalıktır."ben" sevginin temelidir.yani mikrodur.Her "benlik" ise yozlaşmaya mahkumdur.Topluma kendini bu kadar bulamış kişilerinde sevgisizlik ve nefretten şikayet etmeleri de kaşarlıktır.Kısaca dünya,dünyanın yükünü omuzlarında hissetmeyenler yüzünden bu haldedir.
