hayatınıza giren kimse için , ama hiç kimse için üzülmeye değmeyeceğini, en önemli kişi kendinizin olduğunu, birilerini mutlu ederken bile kendinizin de bundan mutlu olacağınızı bilerek yaptığımız zaman mutlu oluruz. ve ayrıca belirteyim. bunun bilincine varırken, bu görüşe yönelik yardımcı kitaplarda size yardımcı oluyor baya. herkes konuşuyor işte, yok 25 yaş kartlaşmış döneme geçiş yaşıdır bilmem ne diye. değil 25, 35 ila 40 yaş bile olsa, insan üzülmeye değmeyecek tek bir tane bir şeye bile üzülmediği an hayatını yaşıyor. yeniden başlıyor bazı şeylere. bunu öğrendim veya öğreniyorum artık. dilerim herkes, kimsenin mutluluklarına engel olmadan kendi mutluluklarını yaşarlar.
