Kuzenim geçirdi. Henüz 14 yaşındaydı. Başının ağrıdığını söylemiş epey bir süre. Sonra Fışkırtarak kusmaya başlamış. Arkasından ellerini kullanamamaya başlamış derken olan olmuş işte. Halam zor yetiştirmiş. Iyi de yetiştirmiş. Solunum desteği vermeleri sayesinde minimum hasarla atlattı. Ege üniversitesinde çok başarılı bir cerrah çıktı karşımıza.
O gece kabus gibiydi. Çok kötüydü. Hatirlamak dahi istemiyorum. Ne çok kişi ölüyormuş meğer. Meğer ne çok çocuk beyin kanaması geçiriyormuş? Ne iyi doktorlarımız varmış?
Hiç unutamadıgim kısım ise acilden ambulans ile ameliyat olacagi binaya sevk edilen kuzenimin ambulansin icinde bilincsizce kollarini bacaklarını cirpip durmasiydi. Ameliyat cikar cikmaz beni ve esimi de gordugunu soylemişti ve de halama . Nasil gordu? Şok olmuştum.
