Özel günlerin aslında o kadar önemli olmadığını farkediyor insan. Bir sene önce bugün yaşadığımız zamazingoyu toplam 365 gün geçti diye kutlamak bana mantıklı gelmiyor. Ya da bundan 30 sene önce yarın doğmuşum diye birinin gece tam 12 de ( o nasıl bi hırssa ) pasta ile uyandırması da mantıklı gelmiyor. Son zamanlarda en çok zaman bu kadar bizden bağımsız akarken neden sadece bizim için dönmüş dünya gibi davranıyoruz bunu sorguluyorum. Kendi hayatımızdaki insanlar için greenwich sayılabiliriz fakat dünya için çok sıradan bi detayız. Hatta bazılarımız bi detay olamayacak kadar gereksiziz. Yaşlandıkça sürüklendiğini farkediyor insan.
