Bir gün arkadaşımla memleketimize dönüyoruz işte o cam kenarında oturuyor.
Arkamızda da 3-4 yaşlarında küçük bir çocuk var. Yolculuğun başında bu dünya kadar şey yedi tabi mide karman çorman.
Anne, midem çok bulanıyor der gibi oldu cümlesini tamamlayamadan hııöğğk gibisinden bir ses.
Bizim cama doğru öğürmüş ilk önce manzaramız kapandı. Sonra bir baktık arkadaşın saçı tamamen kusmuk, ve de kokuyor. Kız sinirinden ağlaya ağlaya molayı bekledi. Mola yerinde de kafasını yıkadık kış gününde..
