kendi açtığı başlığa ikinci entry'i girmek gibi olacak ama ezio bosso'ya değer.
acayip bir müzisyen bu adam. her parçasında ağır hüzün, mutsuzluk, çiler var. klasik müziğin arabeskini yapıyor gibi abuk bir yorum bile yaptırıyor insana.
normalde acıyı, hüznü genellikle yavaş parçalarla özleştiririz dinleyenler olarak. ezio bosso'nun parçaları aksine hızlı ve edingen; bu hızına sertliğine rağmen inanılmaz veriyor acıyı. Parçalarının kendi içerisinde tezat olması sanırım bu kadar orijinal kılan bu eserleri ve ezio bosso müziğini.
