vakti zamanında devlet bahçeli'nin dile getirdiği yaraya parmak basmıştır:
"sabahleyin evden çıkıyorsun. televizyonlar zaten tüketim ekonomisinin televizyonları. bu televizyonlardaki reklamı, özellikle gıda mallarının reklamını seyrederken 'bunu evinde bulan var mı, yok mu?' diye düşünen yok. evinizde çocuklar, televizyonun karşısına dizilmiş oturuyorlar. karşınızda reklamlara çıkan çocukların elinde çikolatalar, püskevitler... birbirlerine ikram ediyorlar, birbirleriyle yiyorlar, şakalaşıyorlar. o çocuk aklından geçiriyor. 'benim de bir çikolatam olsa, benim de bir püskevitim olsa.' diyor. 'anne, bana niye almıyorsunuz?' diyor, 'bizde niye yok?' diyor. sabahleyin giderken evden çıkan babasının ayağına sarılıyor. 'baba' diyor, 'bu akşam da bana bir çikolata, bana bir püskevit getir.' diyor."
