Bu bile edepsizliktir. Bir devlet büyüğüne ileri geri laf söylemek hakkına sahip değildir hiç kimse. Bu o makam sahibinin itibarına da saygısızlıktır. Bu şahsiyet senin arkadaşın ahbabın veya babanın oğlu değil ki kardeşim sen ne hakla eleştirebilirsin ki? Hayır hayır. Saygısızlık bu. Bu pervasızlık. Bu ciddiyetsizlik. Bu en kibarıyla düpedüz terbiyesizliktir. üslup ne kadar yerinde bile olsa atatürk ve diğer devlet adamlarına laf söylemeye hiç kimsenin hakkı yoktur. Bir insanı ancak üzerinde hak ve hukuk sahibi olan birisi, uluorta insanların içinde değil, bir kenara çeker usulca yüzüne söyleyerek gönül kırmadan kibarca ikaz eder. Siz direk bir insanın hatasını dahi yüzüne vuramazsınız. Bu bile küstahlıktır. Ukalalıktır. Haddini aşmaktır. Saygısızlıktır. Bir insana ancak --alim/nasihat eder, amir/emreder veya hakim/yasak eder-- konumundaki bir kimse müdahale edebilir. Biz kim oluyoruz ya? Sultan vahidettin han bile kalkıp atatürke laf söylememiş padişah iken üstelik (sabık olması bir şeyi değiştirmez) biz kimiz? Ondan daha üstün konumda olman gerekir ona laf söylemen için. Edebinle otur. Edepsizlik yapma müslüman. Birilerinin başka birileri için yaptığı terbiyesizlik senin için ölçü olmasın.
Aynı şekilde eski tüm devlet ricali de bu kapsamın içindedir. Osmanlı da selçuklu da t.c. tüm devlet adamları da. insanlar konuşma adabını terkettiler. Tarihi, tarihsel olayları ve şahsiyetleri intikam aracı olarak kullanamazsınız. Bugün rahat oturduğunuz koltuklarınızdan eskiye dönük ahkam kesemezsiniz. Neler yaşandığını, ne zorluklar ne yokluklar çekildiğini hangi süreçlerden geçildiğini, hangi zor şartların altında bugünlere gelindini, o zamanda ve zeminde yaşamadan o çileleri çekmeden değerlendiremez bugüne kıyasla analiz edemezsiniz. Hatadır. Eksiktir. Noksandır. Yanlıştır. Bu asla Sağlıklı ve doğru bir eleştiri olamayacaktır. Tarihi anlatır geçersin. Olanı biteni yazar çizersin. Yorum yapmaya hiç hakkımız yok. Aynı şeyleri biz yaşasaydık dahi yine buna hakkımız yok.
