Kasımın ortasıydı hatırlıyor musun sarılmıştık. O anın mutluluğunu bana ikinci kez yaşatan tek insanı yitirdim.
Günah onun değil, günah biraz benim biraz senin ozan. Beni neden istemedin benim neden bir kere daha paramparça olmama müsade ettin? Gerçi suç ne senin ne benim. Suç mesafelerin, ikimizi ayrı mezhepte yaratan kaderin. Yazdıklarımı silmiyorum, belki bir gün okursun. Bana hak vereceksin ozan, beni anlayacaksın.
