Bir aforizma daha fırlattılar kafamıza, sersemledik. artık şaşıramamak, tepkisiz kalmak ve öfkelenmeye bile tenezzül etmemek ne kadar can yakıcı. söylemekten, bir bir sıralamaktan, video görüntülerinden, kendi pisliklerinden söz ettikçe cesareti artan tehlikeli ve zehirli insanlar var karşımızda. öyle bir zehir ki bu, kanser gibi. kanser hücreleri saldırdıkları dokunun yapısına bürünüp vücudu kandırırlarmış belli bir süre, direnç düşene ve savaşacak güç kalmayana kadar. bu insanlarsa çok daha tehlikeli sorgulanamayandan vuruyorlar insanları, islam denildi mi mühürlenen dudakları kullanıyorlar, yazıyorlar fütursuzca.
