ergenlikteyken bütün o izlediğiniz filmlerden sonra bir kendinizi bir türk gibi hissetmemek adına bir dolu his yaşarsınız. ben mesela bir irlandalı olmayı çok isterdim bütün martin scorsese filmlerinden sonra, hep özenmişimdir. hala da irlandalılara karşı ayrı bir anlamsız sempatim var mesela.
lakin! insan büyüyor. sırf bedeni değil, ruhu, beyni, hücreleri tamamen direkt bir algı sürecine giriyor.
günün birinde yabancı uyruklu bir sürü insanla tanışma ve onların kültürlerini öğrenme fırsatı yakaladım. öyle böyle vakitler değildi. güzel de zamanlar geçirdim. çok değişik kültürleri yerinde gördüm, şaşırdım, takdir ettim, yadırgadım.
ama bir şey eksikti. klas yoktu ibnelerde.
insanın türk olmasından utanması için bir dolu sebep olabilir. fakat güzel bir şeydir türk olmak, türk gibi yaşamak.
bütün o yabancı özentiliği tamamen cinsellikle ilgili emin olun buna. ya da ailelerin daha rahat bırakmalarıdır çocuklarını.
velhasıl, bir türkle rakı muhabbetinin tadını asla bir yabancıyla viski ya da votka muabberi vermez.
bir türkün derdi olduğunda, teselliye gelen yabancı arkadaşı asla bir türk gibi onu teselli edemze, unutturamaz hayatın o anını ona.
hiçbir argo bir türkçe argosu kadar insana güzel gelmez, gelemez.
her şeye rağmen bütün güzeldir bir türk gibi yaşamak.
kebap güzeldir, diğer yemekleri de.
milyon tane fıkraya konu olmuş o güzel karadeniz insanını ancak bir türkseniz tam manasıyla anlayabilirsiniz. ve o ince hicivlerine gülmekten yarılabilirsiniz.
