lisede haydut ve başına buyruk, hoyrat bir edebiyat öğretmenimiz vardı. her derste en az 5 defa " pardonsuz yaşamaya bakın " derdi. "sıçıp sıçıp pardon deyince her şey eski haline dönmüyor, onun için dikkat edin, pardon demenize yol açmayacak şeyler yapın " derdi. tabii o tekrarlanan bariz hatalar ve değiştirilmesi gereken kötü tabiattan bahsederdi ama her zaman çok hak vermiştim.
şimdi bu baba neler hissediyor acaba masum bir canı aldıktan sonra.
çocuk doğup büyüdükten sonra neler hissedecek acaba, kendisi yüzünden doğmadan cinayet işlendiğini bilse.
pardon, özür veya ceza giden hayatı geri getiremiyor.
