Aradığım bir kitap vardı, 75 lira falan internette. Letgo dan buldum 20 liraya, bir kız koymuş ilana. Yazdım hemen alıyorum dedim, numaramı verdim kitabıj fotoğrafı ile iban numarasını WhatsApp dan gönderebilir misiniz dedim ibanı gönderdi. 20 lirayı eft yaptım hemen. Sonraki gün de ptt den mesaj geldi, işte adınıza şu numaralı kargo teslim alınmıştır cart curt.
Bakıyorum internetten kızın adı r ile başlıyor soy adı d. Yapım gereği merak ederim yani. Kimmiş neymiş, ha bu arada iban da kendisinin değil. Numarayı instagrama facebook a yazdım belki bulurum diye bulamadım. Neyse dedim eve kargo gelecek üstünde ismi yazar.
Bugün eve gelmiş, kargo tabi ben evde yokum. Postacı gelmiş apartmanın kapısına atmış kargoyu. Kitap ya bir şey olmaz diye düşünmüş herhalde. Benim yan komşunun 14 yaşındaki çam yarması gibi oğlu da sen gel benim kargoyu al üstünü oku benim olduğumu gör, kargo poşetinin anasını sikercesine yırt o poşeti üstündeki etiketi de okunmaz duruma getir. Kitapları gör, geri gel benim evin kapısının önüne koy.
Tabi ben bunları sonradan öğreniyorum. internetten baktım bana teslim edilmiş yazıyor. Atıp gitmişler diye düşünüyorum o ara.
Eve geldim kargo paramparça, kitaplar sağlam ama gönderen kızın isminin yazılı olduğu kağıt yırtık, parça ortalıkta yok. Çıldırıyorum kapının önünde kafayı yedim. Eve girmeden komşuların ziline abandım çocuğun annesi çıktı. işte anlattı "kusura bakma abisi çok üzgün, istersen kitapların yenisini alabiliriz" dedi. Ulan. Kimin umrunda kitap. Kızın ismi yazmıyor. Kitaptan 50 tane olsa bana ne?
Eve girdim sinirim bozuldu, çok üzüldüm sözlük. Şuan hâlâ üzgünüm başım ağrıyor viski içiyorum of ooof.
Kitap aldığım kızın ismini bilmiyorum. Hep o mal çocuk yüzünden. Ulan sana ne milletin kargosundan.
