bir sene falan önceydi, ankara'ya güzel bir sözlük zirvesi gecesi sunmuştu sağ olsun. ben de böyle geçerken uğramıştım. tanrım, nickimi duyduğunda attığı o bakışları çekip odama tablo yapmayı ne çok isterdim. "aaa o sen misin, nası yaaa, noluyo yaaa" saydırıyordu soruları "ya doğru söyleyin" diyordu arada. evet o bendim, bu gerçeği öğrenmesi bünyesine ağır gelmiş olacak ki bayıldı, kolonya koşturduk ayıldı (her lafım da kafiye). baktım da bir nick karakter uyumu aslında özeti. bir elf hanımefendisi kadar asil (?), mâsum (!), kibar (*), zarif ($) falan.
"bir doğum tarihim var" dedi bana, dedim "melekler doğar mı?" dedi "ben yeryüzündeyim ama" dedim "peki cennetten düştüğünde canın çok yandı mı?" neyse işte böyle muhabbet devam etti etti ve son sözüm de "iyi ki doğdun" oldu, evet.
