Şu hayatta annemden öğrendiğim yegâne şeylerden birisi de, bir kavga varsa ayırmamaktır.
Kimin kiminle, neden, hangi psikolojiyle tartışıp şiddete dönüştüğü bilinmeyen bir durumda, bu karı koca kavgası da ( tek taraflı dayak da olsa) olsa, asla ayırmam.
Yapılacak tek ve yegâne hareket perdenin arkasından polisi aramak ve polise de kendi adını vermemektir.
Aile içinde ne yaşandı bilemeyiz, adama saldırsan belki cinnet halinde herkesi silahla tak tak tak patlatacak? Belki ayırırken ters bi darbe alıp kalıcı bi sakatlık yaşayacaksın? Iki gün sonra karı kocanın barışıp senin sap gibi kalmayacağının Türkiye kadın erkek ilişkileri göz önüne alınca garantisi var mı? Polisi senin çağırdığını polisin söylemeyeceği ve adamın belki de düşmanlığını kazanamayacağın ne malum? Polis ertesi sabah seni koruyacak mı?
Burasi Türkiye! Bi laf vardır, (bkz: ölmüş fareye bıçak çekmek) diye. Burada sanaldan sallamasın kimse, sallıyorsanız eyvallah gülüp eğleniyoruz ama ciddiyseniz aman diyim, yapacağınız tek sey perdenin ardından kavga üyelerine görünmeden polisi aramak. Bitti.
Cesaret ile aptallık arasında ince bir çizgi vardır. unutmayın.