korku filmlerinin vazgeçilmez unsurlarından birisi olmuştur bu kızlar. eskiden mezarlıktı, zombilerdi, kurt adamlar falandı en fazlası. ama şimdi insanın psikolojisini bozmak için insandan devşirme öğeler kullanıyorlar. teknolojileri ile bizden 30 sene ilerde yaşayan (zamanda yolculuk yapmak imkânsız deme, kalk git tokyo'ya görürsün geleceği) japonlar çok meraklı bu kızlara. yakın zamanda çevrilmiş the grudge filmi bir örnek. karanlık sular diye bir şey vardı. ilkinin başarısı ile ikincisi de çekilen the ring (halka)'i saymıyorum bile. alayında da özne aynı; uzun siyah saçlı kız çocuğu...o samara'nın televizyondan çıktığı sahnede dopdolu bir sinema salonundaydım sözlük. yav bu kadar mı senkronize geri çekilir insanlar, bu kadar mı ahenkle tırsar onlarca yürek. bir de görüntü ya hâtun, bir anda 10 adım birden yaklaşmıştı da birisinin çığlık attığını duymuştum, yapmayın etmeyin.
yüzde ceset makyajı, ıslak böyle sanki kuyudan çıkıp gelmiş gibi (?), beyaz bir entari üstünde kefeni hatırlatırcasına, bir acayip gözler, eğri büğrü yürüme şekilleri, ulan isim değiştirip bilgisayar oyunlarına bile konu oldu bu kız **, her defasında altımıza sıçtık korkudan, yürüyor öyle ayak izleri var kan bırakıyor peşinde falan. umutsuz duruşu, kurbanın tüm umudunu emiyor.
artık sokakta bunlardan görüp paranoya yapıyor kendini kaptıran insan*. evet bu çocuklar uzatmasınlar saçlarını ya da başka renk olsun ya da katlı kesim falan yaptırsınlar ne biliym, öyle işte.
