Ölene kadar yalnızım, ölene kadar da alışmayacağım.
Hayat yazgıdan ibaret, kendi elinle yazdığından. Tercih edilen yalnızlık naraları da avuntudan sadece.. Biz tanrı değiliz. tokuşturulacak bir kadeh, boynundan öpülecek bir kadın, beraber küfredeceğin bir insan olmadıkça, olmayan ruhlarımız olmasa da olur.
Tercih edilmez, zorunda kalınır. Onca sığ, ucuz ve basit varlıkların size dayattirdigi bir zorunluluk. Kafaların farklı seviyelerde olduğu, yüzeysel tiplerin arasında, sıradanĺik ve hep aynılık.. heyecansız ve rollere bürünülmüş bir nefesi almak yerine dudaklarımız ölene kadar morarsın, siktir edin!
