salaşlığı, boşvermişliği, umarsızlıgı, tutarsızlıgı ve yarını belli olmayan bir hayatı seçmiş bir insanın, alnın ortasında açık seçik yazan cümledir.
anne, baba, kardeş, arkadaş ve hatta sevgili, özlenmek bir yana, hatırlanmazlar bile bazı anlar, zira akıl, tuhaf bir yalnızlık besler bir köşede sessizliğe gömülü, duyulan tek ses; acımasızca yüze inen tokatlardır...
kendi elleriyle kendini cezalandırırken bir beden
uzaktır,
sevmekten, düşünmekten, özlemekten...
