Mara
bilmemek bilmekten iyidir
düşünmeden yaşayalım mâra
günü ve saatleri ne yapacaksın
senelerin bile ehemmiyeti yoktur
seni ne tanıdığım günleri hatırlarım
ne seneleri
yalnız seni hatırlarım
ki benim gibi bir insansın
tanımamak tanımaktan iyidir
seni bir kere tanıdıktan sonra
yaşamak acısını da tanıdım
bu acıyı beraber tadalım
mâra
başım omzunda iken sayıkladığıma bakma
beni istediğin yere götür
ikimiz de ne uykudayız
ne uyanık
üstad ile demeden geçemeyeceğim notumu da yazayım...
mara'nın yeri ayrıyken ibrahim şiirindeki "gönlümü put sanıp da kıran kim!" deyişiyle derin bir iç çektirirken insanın gözlerini kapattırıp bir an da olsa düşündürür.
