güzel metaforlarla donatılmış bir peter weir filmi.
benim için en akılda kalıcı sahnesi, truman' ın tüm hayatının kurgudan ibaret olduğunu anladığı zaman yönetmenle yaptığı ilk konuşmadır.
bu konuşma sırasında yönetmenin sesi yankılı bir şekilde gökyüzünden gelir. truman da yukarıya bakarak bulutların arasından sızan güneş ışığına karşı konuşur. https://i.hizliresim.com/nODON5.png
yani bu sahnede truman' ın ilahi bir varlıkla konuştuğu imajı çizilir. zaten bu görüntünün hemen ardından truman' ın "kimsin sen?" sorusuna yönetmen "ben yaratıcıyım." şeklinde cevap verir.
