"kişi kendinden bilir işi" gibi gereksizliklere başvurmamanız dileğiyle bugüne kadar sümenaltı edilmiş bir konuya değineceğim. teravih namazı sırasında karşılaşılan birtakım istenmeyen olaylardan tabiki de.
ramazan ayı'nda bluevelve hariç bütün herkes oruç tutuyor. oruç ibadeti zorlu bir maraton. hele hele ramazan ayı'Nın yaz aylarına denk geldiği uzun günlerde. açlık ayrı bir zorluyor susuzluk ayrı... bu sıkıntılarımızın mükafatını alacağımız iftar vaktinin daha bi keyiflenmesini sağlıyor tüm bu zorluklar.
orucumuzu suyumuzla ya da hurmamızla açar açmaz yemeklere hücum ediyoruz. hapur ve küpür nidaları gırla gidiyor bu anlarda. gökkubbede pek de hoş olmayan sadalar bırakıyoruz ister istemez. hızlı yemek yemenin zararlarını hiç düşünmüyoruz tabi o anki açlıkla. daha sonra çıkıyor bu düşüncesizliklerimizin acısı. alel acele çaylarımızı içip cami'ye koşuyoruz teravih namazı için.
işte n'oluyorsa bundan sonra oluyor bence. ancak olayın bu boyutu saklı tutuluyor her daim. hapur güpür yediğimiz yemeklerle birlikte bir sürü hava yutuyoruz. cami'de osurmamak için kıvıl kıvıl kıvranıyoruz. camide yankılanan geğirmeleri kanıksadım artık onları söylemiyorum bile.
işte bu kıvranmalarımız her zaman başarı ile sonuçlanmıyor nitekim. çok net söyleyeyim de zihinler berraklaşsın: teravih namazında osuranlar var efendiler! var bu kimseler. ancak bilindiği gibi teravih namazına normalden daha fazla insan iştirak ediyor, camiler dolup taşıyor, hele ramazan'ın ilk günleri. iştirakçilerin fazla olması cemaat içindeki osurgan insanların direncini kırıyor, mücadele azmini zayıflatıyor ve hiçbir şey olmamış, osuruk götten ayrılmamış gibi devam ediyorlar hayatlarına. toplumsal baskıdan çekiniyorlar.
gelgelelim bu iş bir kıvılcıma bakar. bir kişi abdesti bozulduğu geekçesiyle çıksa diğer osurganlar da sapır sapır dökülecek. o kıvılcım çakmadığı, çakamadığı için her akşam tiyatro oynayanlar var bence. oysaki bildiğimiz gibi teravih namazı çok uzun bir namaz ve iftarın ardından kılındığı için bu türden osuruklar olağan. şahsi fikrimi soracak olursanız söyleyeyim: tüm osruganlar birleşin, cemaatleşin; abdestlerinizden başka kaybedecek hiçbir şeyiniz yok!
