çevremizde sık sık rastlayabileceğimiz realite. bir nevi fizik kuralı gibi şimdi bu. insan inkâr etse etse kendisini kandırır. biraz da bu yüzdendir bu kadar kıskanılmak... gizliden gizliye hayranlık duyulduğu için fenerliler'e tabi, fenerli olmayan bünye kuruyor kafada saçma sapan hayaller falan sonra inanıyor onlara.
ama biliyor ki fenerbahçe'nin ve fenerbahçeli'nin karizmasına hiçbi zaman ulaşamıycak. gazetede tuttuğu takımın adı ikinci sayfada olacak, televizyon'da spor programlarında en çok fenerbahçe konuşulcak. zor yani zor.
kısaca bu bir kuraldır. çevremizde ne kadar saygın başarılı ve toplumda bi yerlere gelmiş kişilik varsa paso fenerbahçelidir. yani sevmem ama ne bileyim bu nazilerin faşistlerin üstün ırk teorileri gibi bi şey galiba bu.
öbürleri böyle boyacı, luzır, tinerci, homlız ve varoş tiplerdir. ama olsun onlarda toplumsal çeşitliliğimizin parçaları.
