Cemal süreya ya ait şu şiirin dizeleri geçiyor günlerdir aklımadan. Tepe taklak olan hayatıma bakıp içimden çığlıklar atıyorum. Dışarıya ise sadece nefretle bakıp kimseyle konuşmuyorum.
Fiziksel olarak ölmesem de ruhum hergün biraz daha ölüyor. Gönlümün bayramları şenliği söndü. Teşekkürler tanrım.
