Makam ::: ("ka" uzun okunur, a. i. kıyâm'dan. c. : makamât) : 1) kıyam edilen, durulan, durulacak yer; durak. 2) me'mûriyet, me'-murluk yeri. 3) ermişlerden birinin mezarı sanılan yer. 4) müz. bir durak ile bir güçlünün etrafında, onlara bağlı olarak toplanmış seslerin umûmî heyeti, fr. mode, ton. Nihâvend makamı, hicaz makamı. gibi.
mertebe:
Derece. Basamak. Rütbe. Pâye.
Mertebe kelimesinde yükselerek hareket etmek anlamı ağır basarken, makam kelimesinde ise karar kılmak durmak, oturma anlamı taşıyor. Yani makam hedefe ulaştıktan sonra istikrar bulma hâli iken, mertebe hedefe gitmek, maksada ve makama yükselmek anlamı taşıyor diyebiliriz.
