beylerbeyi hacı sabancı lisesi sırtını beylerbeyi sarayına vermiş denize oldukça yakın fakat sabancı olgunlaştırma enstitüsü kadar yakın ve denize sıfır olmayan ve aslında hiç de dışardan görüldüğü gibi olmayan bir yerdir. eski binanın restore edilmesiyle hayatına devam etmektedir. 99 depreminden sonra o da her bina gibi biraz yaralanmıştı*. yeni okul olmasına rağmen sıraları eskiydi hatta başımıza dam akmıştı ve en üst katta bulunan sınıflar boşaltılığ temizletilmişti. hiç unutmam ilk zamanlar dış yüzeyindeki granit kaplamaların tanesinin bilmem kaç dolar olduğu dedikodusu etrafa yayılınca o hafta okulun dıştan bakıldığından görünmeyen kısımlarında ki granit parçaların yok olduğunu hatırlarım*. bina aslında çok fena olmamasına rağmen ekipman bakımından sürünmekteydi bilgisayar labratuarına çalışmayan bilgisayarları ,o çalışmayan o koca fotokopi makinesini taa yerin dibinde olan bilmem ne laboratuarına arkadaşlarla taşıdığımz o günleri ve hatta okulun sıralarının değiştirileceği vakit taşıyacak kimse olmadığı için bizim taşıdığımız ve bunlar için bütün okul önünde plaket madalya benzeri bir şeyler ile ödüllendirildiğimiz o günleri hiç unutmam. okula yürüme mesafesinde bulunan polis karakoluna rağmen ekşından hiç eksik kalmadığı zamanlar dün gibi sanki fakat eskisi gibi değilmiş duyduğuma göre bizden sonra epey değişim geçirmiş*. her ne kadar kötülesem de çok sevememiş olsamda o zamanlar da ben de pek iyi olmamama rağmen severdim o her sabah gördüğüm, kokusunu aldığım denizi ve durakta ne zaman dikilsem hemen yanımda biten kavgaları, okuldan kaçıp tam boğazda karşımızdaki okulda okuyan sevgilimi almaya gittiğim zamanları özlemeden geçemicem*.
