sokak hayvanı diye bir şey yoktur; onun adı olsa olsa sokakta kalmaya mahkum bırakılmış hayvandır. yani, yine insanoğlunun bir eseridir.
kişiler; bireysel olarak kendi imkanları, güçleri, zamanları ve ilgileri doğrultusunda sokaklarda yaşayan hayvanların yaşam alanlarına yönelik kimi zaman çeşitli faaliyetler yapmaktadır. ama asıl olması gereken ise bu tür problemlerin kökten giderilmesi adına; kamusal anlamda çeşitli protokoller hazırlanmasıdır.
şöyle ki; izlemediğim trt için vergi veriyorum, herhangi bir teknolojik alette veya araç alımında kendi bedelinin çok daha üstünde vergilendirmeye de maruz bırakılıyorum, hatta alınan vergilerimin bir kısmı ile benim ülkeme benim fikrim alınmadan sokulan mültecilerin refah düzeyi için de para ödüyorum. ama içimden gelerek vermeye hazır olduğum halde sokakta kalmaya mahkum bırakılmış hayvanlar için herhangi bir ödenek yok. kişilere ve/veya bazı(!) belediyelerin topluma şirin görünme adına yaptığı, sosyal sorumluluk kisvesi adı altında ödenek ayırdığı kimi harcamalara gebe kalınıyor.
reva mı bu?
dolayısıyla; devletin bile hor gördüğü ve sırt çevirdiği bu canlılara tecavüz, cinayet, şiddet gibi davranışlar sergilendiğinde ise adalet sadece "kabahat" olarak nitelendirip idari para cezası ile sınırlı yaptırım uyguluyor. suç bile sayılmıyor kanunda.
yani anlayacağınız; bizim, ülke olarak sosyal devlet anlayışını benimseyebilmemiz için daha çoook fırın ekmek yememiz gerekiyor. bu söylediklerimi "devleti beğenmiyor, vatan haini, siktir git o zaman" konseptinde değerlendirecek kişiler ile zaten fikir anlamında uzlaşamayacağım için o noktaya girmek hiç istemiyorum.
olay sadece kişilerde, partilerde, ekonomide değil. isimlere takılı kalmayın. ülkenin birçoğu olarak bu tarz sosyal sorumluluk hareketlerini henüz bir ihtiyaç gibi görmediğimiz, hatta bunu dile getirenleri "gereksiz duyar kasıyor." şeklinde nitelendirdiğimiz için; zihniyet olarak çok gerideyiz. elbet büyüyeceğiz, zaman gösterecek.
