çocukluk döneminin iktisadi açısıdan değerlendirilmesi. çocukken, günlerimiz genellikle talep üzerine geçmekte ve her istediğimizin fırsat maliyetleri oldukça verimli. mesela şeker diye ağlayan çocuğa dondurma verilmesi gibi. o an ki talebi, başka bir mal yada hizmetle karşılamış oluyoruz. büyüdükçe, talep yerini arza bırakıyor. bizden beklentiler artıyor, böylelikle başkalarının bizden talep ettiklerini arzetmeye başlıyoruz. şöyle ki, hadi yavrum üniversiteyi kazan, hadi yavrum bunu yap, şunu da yapmalısın, bu da olmalı gibi... ve fırsat maliyetlerimiz oldukça negatif bir seyir izlemeye başlıyor, buna örnek olarak da, üniversiteyi kazanmanıza rağmen, ailenizin istemediği bir yeri kazandığınızda karşı tarafın duyduğu hoşnutsuzluk gibi.
