Evde oturmaktan çok sıkıldım dışarı çıkmak istiyorum gezmek istiyorum diye hayıflanırken 5 dakika sonra kendinizi bebeğinizle çılgınlar gibi oynarken bulmaktır annelik. Gece emmek için uyandığında öfleyerek uyanıp kucağınıza aldığınızda koklayarak öpmektir. Aman yemezsen yeme diye yarım bıraktığı tabağı kaldırmaya karar verdikten 3 saniye sonra ‘’hadi annecim 1 kaşık daha ye’’ demektir. Mama sandalyesine oturtup bikaç işini halletmeye çalışırken vicdan azabı çekmektir. Bütün gün serçe parmağını tutup evi gezmek isterken ‘ben bunu sıkılmadan nasıl yapıyorum’ diye düşünmektir. Anne olmak bir insan doğururken, kendinden de yeni bir kişilik doğurmaktır. Büyük bir aşktır. Tanımlanamaz!
