55.
-
ismail ipek şöyle der:
Sakın cahilin yanına
Varma gönül demedim mi
Müşkül olsa da halını
Sorma gönül demedim mi
Bulamaz dost arasını
Eksik alır darasını
Kabuklaşan yarasını
Sarma gönül demedim mi
Aç gezer o tokçasına
Muhammet'in hakçasına
Namussuzun bahçasına
Girme gönül demedim mi
ipek'i düşürdün aşka
Görmeseydim seni keşke
Kendi kusurundan başka
Görme gönül demedim mi
