emir'ül müminin ekranlarda oynatmaya bayıldığı abdülhamit dizilerinin etkisinde kalmış, evhamlı bir kişi olmuştu.
aklına ikide bir ebu zer efendimizin muaviye'ye yaptırdığı "kasr'ı beyza=aksaray" için söylediği sözler geliyordu: "ey muaviye bu sarayı kendi paranla yaptırdıysan bil ki israf günahına girdin, müminlerin parasıyla yaptırdıysan zaten hainsin..."
allah'ın hikmeti, bir ak saray da kendisi yaptırmış, yetinmeyip okluk koyunda 300 odalı bir kaşane inşaatına başlamıştı.
sonra, çalışmakta olan hazreti ömer efendimizin gece misafiri gelince devletin mumunu söndürüp, kendi mumunu yakması geldi aklına... sahi aksaray'ın aydınlatma faturası ne kadardı?
tabi bir de hazreti ömer efendimizin medine'den kudüs'e tek deve ve tek bir hizmetkarla gidişi vardı. deveye sırayla biniyorlardı. yolda başlarına bir iş gelir mi zerre korkuları yoktu. durum böyle olunca, on binlerce korumasını, uçak ve araç filolarını düşünüyordu.
"ya halkım bu işte bir terslik olduğunu düşünürse?" gibi boş, manasız evhamlar yüzünden geceleri uyku tutmuyor, kıvrım kıvrım kıvranıyordu.
tabi allah'ı teala zü'l celal hazretleri böyle mübarek bir kişiyi evhamlara gark olmuş halde bırakamazdı. bir gece kan ter içinde uyandı! "ilham" gelmişti! bunca saçmalığı hep 1400 yıl öncesinin teraneleri güncellenmediği için dert edindiği kendisine "ilham" olunmuştu...
