yazarların ekseriyetinin müzdarip oldukları hal. bu halde, tam anlamıyla bir boşalma olmasa da, yüksek bir ego tatmini meydana gelir. ardından da buna ego orgazmı denir ama dillendirilmez.
anlaşılmaz, bu yazma güdüsü nerden gelir. anlaşılmaz, bu sürekli metinsel ilişkiler içinde bulunmak, özel tanımlar yapmak, hikayeler yazmak ne zevk verir insana.
edebi bir değeri olmayan, sanat olarak ifade edilemeyecek kadar basit olan bu harflerin yanyana gelmiş hali, onu yanyana getirene nasıl bir haz yaşatır.
ama yaşatıyor işte: binlercesi, milyonlarcası... yaşatıyor ki bu kadar insan var. yaşatıyor ki bu kadar insan bunun peşinde.
"kuzum deli misiniz?" diyerek bağırası geliyor insanın... ama neye yarar? deliyiz işte. o kadar aşikar ki...
